28/07/2023. Autor: Oksana Pawłowska.

7 „Krynic” w postaci białych krzyży czyli „źródeł” mocy

Wielka rocznica przekładu książki G.Adamowicza pt. „Gimnastyka Słowiańskich Czarownic” w 2023 r. Miałam ogromną nadzieję, że wszyscy strażniczki i kobiety w czerwonych spódnicach podzielą się z nami radością związana z tym wyjątkowym wydarzeniem. Przecież ta książka obiecywała nam naukowe fakty i odwołania do literatury naukowej. Jednakże, wszystko zagłuszyła cisza.

Dlatego właśnie przygotowaliśmy na Uniwersytecie w Lublinie referat, w którym przyjrzeliśmy się fikcji i fantazji, które zawarte są w tej książce. Chcieliśmy to wszystko dogłębnie zanalizować.

Rozpoczęliśmy od 7 krynic, czyli „źródeł” mocy, które rzekomo znajdują się na symbolach beregiń z dwóch ręczników w postaci białych krzyży. Adamowicz wprowadził teorię, że te krzyże symbolizują 7 czakr na ciele kobiety, ignorując faktyczne posiadanie wielu takich samych symboli z 9 lub 9(+3) krzyżami. Jednakże nie ma przykładów z etnografii, które wyjaśniają, że białoruskie kobiety odbierały te krzyże jako czakr.

Ale jak to się ma do rzeczywistości? Co tak naprawdę kryje się za „Krynicami siły” czy „słowiańskimi czakrami”?

1. Nie znamy dokładnego znaczenia białych krzyży.

2. Większość podobnych symboli składa się z 9 krzyży, 9 (+3) lub 11 krzyży.

3. Symbol ten nie jest znany wśród Słowian zachodnich ani południowych i prawdopodobnie pojawił się u Białorusinów i Rosjan jako uproszczenie ornamentu, przy tym symbol oraz uproszczenie to są ZNANE również u narodów Syberii.

Do posta załączamy zdjęcia wszystkich symboli znalezionych w muzeach na Białorusi. To tylko wierzchołek góry lodowej.

W anti historycznej koncepcji gimnastyki każdy z 27 symboli został przypisany do jednego z 27 ćwiczeń i jednej z 27 beregiń. Jednak bereginia z 7 białymi krzyżami była wymyślona dla innej praktyki. Kobiety są niepoprawne informowani, że rysując 7 symbolów w punktach czakr, można spełnić poprzez odwołanie się do bereginie różne pragnienia w sferze rodzinnej, seksualnej lub psychologicznej.

Najwyraźniej dzisiaj w latach 2004-2023 jest próba nawiązać nam idea istnienia słowiańskiego odpowiednika kultu Mātṛkās i stworzyć z praktyki nyāsa, znanej w kulcie tantrycznym, praktykę „słowiańskiej kontemplacji”. Siedem, osiem lub dziewięć bogiń lub „sił” Mātṛkās rządzi siedmioma grupami spółgłosek alfabetu Devanagari i jedną grupą samogłosek. Praktyka nyāsa ma na celu umieszczenie i odczuwanie bóstw w różnych częściach ciała. Jeśli opisujesz tę praktykę w bardzo uproszczony sposób, bóstwa są przywoływane, np. w pępek, poprzez kombinacje liter i wypowiadanie odpowiednich mantr.

Następnym razem powiemy, dlaczego 27 „czarnych” symbole z tkania i haftu nie mają związku z żadnymi wschodniosłowiańskimi beregini.

Źródła zdjęć:

Kacar, Mihail. (1996). Belaruski arnament. Tkactva. Vyšyǔka. Minsk: Belaruskaâ èncyklapedyâ.

Labačèǔskaâ, Vol’ha. (2002). Povâz’ časoў – belaruskі ručnіk. Mіnsk: Belarus’.

Lobačevskaâ, Ol’ga. (2013). Belorusskij narodnyj tekstil’: hudožestvennye osnovy, vzaimosvâzi, novacii. Minsk: Belarus. navuka.